What a weekend

Hi Dushi’s,

Deze keer is het aan mij om een stukje te schrijven voor de Waarbenjij.nu van Anniek. En wat hebben we toch weer een heleboel leuke dingen meegemaakt.

Te beginnen alle leuke bezoekjes die langs zijn gekomen. Pap, mam en Sanne natuurlijk, daarna de familie van Anniek en toen ook nog eens de moeder en broer van Marieke de Kroon. Vele etentjes en vooral ook kilo’s verder is het gewone leventje zonder leuke bezoekjes weer aangekomen. En is onze laatste maand stage vandaag ingegaan, dus het zit er alweer bijna op..

Laten we maar verder gaan bij de spannendere dingen.. ^^
Daar stonden we dan Cabana Beach Festival, lekker dansen en genieten van het mooie weer, erg gezellig! 23.00u tijd om naar huis te gaan, morgen moet er weer hard gewerkt worden. Nou, top idee! (dus niet). Stein en Jesper wilden wel met ons meerijden (denk dat ze achteraf dachten, beste waren we nog even gebleven) maar, prima natuurlijk!

Lopend op de parkeerplaats niets vermoedend naar onze auto.
Werden we nou in de gaten gehouden of was het gewoon toeval? Aangekomen en ingestapt in onze auto ging het mis..

Wanneer we aan wilden rijden (“Weg wilden rijden” Anniek en Marieke DK) allemaal brede Antillianen om ons heen waardoor we niet weg konden. Ik natuurlijk niets vermoedend kei hard op de tuuter duwen zodat ze aan de kant zouden gaan, nou niet dus!! De deur werd al gauw open gesnukt en Jesper ving een klap op z’n borst. Zij beweren dat wij met onze deur tegen hun auto aan hadden gezeten.. (uhu, niet dus!)

Zo dronken als een tientje en zo stoned als een garnaal als die mannen waren bleven zij beweren dat het onze schuld was. Steeds meer boze mannen kwamen onze kant op en Jesper die voor 1000% zeker wist dat hij niets geraakt had werd de auto uit gedwongen en bedreigd dat hij mee moest gaan pinnen en wel 400 euro.. Maar wat een Conjo, want 400 euro daar hebtie weinig aan als ze hier in Cura met guldens betalen. Mooi ingestudeerd stukje als je het mij vraagt, dus ben benieuwd hoelang die er op geoefend heeft. Wanneer Jesper niet meeging dreigden ze dat ze hem volledig zouden strippen en ons erbij. (hup iedereen z'n telefoon verstoppen natuurlijk).

Gelukkig kwam daar onze held aan, de security. Manneke zo’n 1m 80 groot kwam het wel even oplossen. Vele discussies verder zaten Anniek, Marieke, Stein en ik nog steeds in de auto. “Als ons raam maar niet ingeslagen wordt” en “ Moeten we geen politie bellen?”. Jesper pssstt geef je telefoon hier, dadelijk neemt ie hem mee. Zo sneaky als het kon Jesper die telefoon in de auto gegooid. Toen bedacht Stein een peukie te gaan doen buiten, vraagt ie ook nog eens een vuurke aan die enge gozer. Wat dacht ik dus, “Stein, kijk eens of wij ook schade hebben aan de auto” naja, misschien beter niet kunnen zeggen, want dat werd niet bepaald gewaardeerd. Grote ogen en een vuist kwamen mijn kant in, maar gelukkig kregen ze hem rustig.

Arme Jesper, daar stond ie nog buiten tussen allemaal grote, brede mannen. Uiteindelijk maar iemand gebeld die kwam kijken naar de schade. Daar werden die mannen natuurlijk niet vrolijk van, want zij wisten natuurlijk ook wel dat hun mooie ingestudeerde stukje compleet mislukt was. Hup daar gingen ze. De eigenaar van de auto bleef nog even netjes de verzekeringspapiereninvullen maar zei geen woord toen hij een verklaring af moest leggen. Jesper netjes gezegd dat hij het niet gedaan had en dat hij bedreigd was. Het mooie was nog, de security kwam ons nog even laten zien dat het niet eens onze schuld kon zijn. Want onze deur kwam niet zo hoog als die deuk in de auto. Wij lachen en nog een praatje met m gemaakt.

Uiteindelijk allemaal in de auto en alle deuren snel op slot. Daar zaten we dan, pfoeeeee. Onderweg nog even nagepraat en ons even laten bekomen van alle spanningen. Was me mn avondje wel zeg dat Cabana Festival… Uiteindelijk kunnen we er allemaal om lachen en leven we nog.

En nu over naar wat leukere dingen, ofja leuker…
Afgelopen zaterdag, lekker dagje strand gehad bij Karakter. Heerlijk verkleurd en vooral erg gezellig gehad. Op de weg naar huis (een uurtje rijden ongeveer) kwamen we langs een “mooi” weet eigenlijk niet wat het was, een beeld van hout ofzo. "Laten we maar eens een culturele foto maken, want in Nederland denken ze dat we alleen maar feesten hierzo."

Anniek stapte vol overtuiging de auto uit en bleef even staan. Mariek en ik zaten nog in de auto en ik keek nog eens goed naar buiten. Een MEGA hond zat op het muurke tegenover ons en keek nou niet echt bepaald vriendelijk. Ik zeg tegen Marie, wachttttt niet uitstappen, eerst kijken hoe die honden op Anniek reageren. (Sorry Anniek, was niet echt aardig van me, hihi) Nou dat heeft ze geweten!!

Ik roep Annnnniiieeeeekkkk, kijk uiittt!!!!!
Nondeju wat konden die honden hard rennen net als Anniek op dat moment. Ze kreeg de auto deur met moeite open en sprong er net optijd in, hup ramen dicht en zo hard als we konden weggereden. Wat hebben we gelachen daarna, jammer dat we geen foto hebben kunnen maken van het hoofd van Anniek want dan pas snappen jullie waarom!!

Thuis aangekomen op ons gemakje samen het recept van papa gekookt en heerlijk gegeten. Een paar karaoke optredens van Marieke en mij verder was het tijd voor de Glow party, met de dresscode Wit! :O jeeeeetje, wat een drama. Na 100 keer omkleden en heel veel zeuren zijn we uiteindelijk vertrokken naar Bermuda en hebben we een heerlijke avond gehad.

Thuis gekomen nog lekker het avondeten opgewarmd en alvast ontbeten, want het was tenslotte al half 6.. Eindelijk klaar om naar bed te gaan, hebben we de schrik van ons leven. Kei hard wordt er op de deur gebonkt en op mijn slaapkamer ramen. Nou we scheten 7 kleuren stront!! Wij ons opgesloten in het kleine slaapkamertje van Marieke en daar gewacht tot het stil was. “ Ga jij kijken?” en “ Wie gaat er voorop?”. We met zn drieën achter elkaar aangelopen en eerst in mijn klerenkast gekeken. Daarna door gelopen naar de buitendeur en er was gewoon NIKS!! Dag erna even informeren bij de huisgenoten. En natuurlijk GENO! Thanks maat, we schrokken ons te pleures.

Al bij al hebben we een onwijs leuk weekend gehad en zijn we alweer klaar voor het volgende weekend. Dan mogen we weer met Boyd als VIP naar de Full Moon party, deze keer de Carnavals editie! Ik ben benieuwd.

Het was me een eer om hier een stukje namens mij te mogen schrijven en verder gaan we nog even lekker genieten van onze laatste maand hier, want we willen nog lang niet naar huis!!

Ayooooooo!

Liefs Marieke L


En misschien klinkt het hierboven allemaal niet even spannend, maar ik kan je vertellen, DAT WAS HET WEL!!!